WIJCHEN – Niet één maar twee keer in de week spelen ze samen in de hoofdklasse. Op het veld bij AWC en in de zaal bij Madereros CF zijn Rico Timmermans, Dennis Straten en Daan Pauwels ploeggenoten.
Als er op vrijdagavond iets geks is gebeurd in de zaal, komt die herinnering twee dagen later meteen weer boven. Bij hun ontmoeting in de kleedkamer van AWC hebben ze dan aan één blik genoeg om het moment bij Madereros CF op te halen. Rico Timmermans (26), Dennis Straten (26) en Daan Pauwels (20) spelen namelijk zowel bij veldvoetbalelftal AWC als bij zaalvoetbalteam Madereros samen, bij beide ploegen in de hoofdklasse op landelijk niveau bovendien.
Zo staat het trio vier dagen in de week samen op het veld en reizen ze op vrijdag en zondag stad en land af om te voetballen. “Het verschil is dat zaalvoetbal voelt als een uitje met vrienden”, zegt Timmermans. “We zitten bij Madereros in een vriendenteam, met toevallig allemaal goede voetballers uit de omgeving van Wijchen. Daardoor spelen we op redelijk hoog niveau. Het idee is eigenlijk om op vrijdagavond de stad of het dorp in te gaan en daarvoor even lekker te voetballen.”
Op het veld bij AWC gaat het er serieuzer aan toe, is alles meer prestatiegericht. “De aandacht en aanspraak na wedstrijden is groter bij AWC”, geeft middenvelder Straten aan. “Bij AWC hebben we voor de wedstrijd ook een teambespreking van een half uur en een uitgebreide warming-up. In de zaal schieten we een paar ballen op doel en beginnen we.”
Volgens middenvelder Pauwels zit het zaalvoetbal in het dna van de Wijchenaar. “De bedrijvencompetitie (op woensdagavond) is een bekend begrip in Wijchen, zelf voetbal ik al in de zaal sinds mijn 6de.”
De liefde voor de zaal is volgens Timmermans ontstaan door ZSW Wijchen. “De eredivisiewedstrijden van die club kwamen vroeger op televisie. Sporthal Olympic (waar Madereros ook speelt) zat afgeladen vol, herinner ik me.”
Hoewel Timmermans, Straten en Pauwels bij AWC spelen, staat die ploeg niet te boek als een ‘zaalvoetbalelftal’. “Eigenlijk zijn zaalvoetbal en veldvoetbal twee verschillende werelden”, concludeert Pauwels. “In de zaal komen we geen grote fysieke spelers van twee meter lang tegen. Daar zijn het veelal technische spelers.” Timmermans: “in de zaal gaat het spel sneller en mag er worden door gewisseld. Dat geeft een andere dimensie aan het spel. Op het veld hoef ik toch net wat minder te lopen.”
Straten is groentje in de zaal
Timmermans, bij AWC verdediger, speelt net als Pauwels al bijna zijn hele leven zaalvoetbal. Voor Straten is dat anders, hij is pas twee jaar actief in de zaal. “Op gras heb je altijd net wat meer tijd nodig om een bal aan te nemen, in de zaal is het vaak onderkant voet aannemen en weer doorspelen.”
Straten weet dat zaalvoetbal risico’s op blessures met zich meebrengt. “Onze trainer (Camiel Jager) heeft liever dat we rustig aan doen, maar als ik eenmaal speel houd ik daar geen rekening mee. Ik ga mijn voet niet terugtrekken op vrijdagavond omdat ik op zondag ook weer moet spelen. We trainen niet voor het zaalvoetbal, dus het is voor mij geen probleem om het te combineren met veldvoetbal.”
Vergelijkbaar zijn de derde helften, geeft het trio aan. Met het zaalvoetbal én AWC blijven de voetballers na afloop in de kantine hangen. Timmermans: “Allen met AWC wordt dat vaak voor de wedstrijd al afgesproken, met zaalvoetbal is zo’n derde helft spontaner. We zijn zelf een keer op maandagavond na het zaalvoetballen om half vier ‘s nachts teruggekomen. Dat maken we met veldvoetbal niet zo snel mee.”
Met Madereros willen Pauwels, Straten en Timmermans graag terug naar de topklasse, na de degradatie afgelopen seizoen. Met AWC is de doelstelling om handhaving te bewerkstelligen in de hoofdklasse. Straten: “de combinatie van prestatie en plezier zijn voor ons bij AWC én in de zaal belangrijk. Bij beide teams hebben we een hechte groep spelers, die al lang met elkaar optrokken. Voor ons is dit een luxe.”